Middelharnis en Sommelsdijk groeien hard, de nu nog open terreinen ten noorden van het havenkanaal worden op termijn bebouwd. De verkeersinfrastructuur is daar echter niet op ingericht. Voor een goede ontsluiting is een nieuwe oostelijke randweg nodig. Deze weg kruist het kanaal en de plezierhaven en ligt bovendien dicht bij het beschermd historisch stadsgezicht (het lilavlak in de plattegrond hierboven). Ter ondersteuning van het gemeentelijk beslissingskader hebben wij samen met Roelofs een studie gedaan naar verschillende mogelijkheden voor kruising van het kanaal: eronderdoor of eroverheen.
De eerste variant die wij hebben bekeken is een aquaduct onder het kanaal door. Voor de scheepvaart en het aangezicht van historisch Middelharnis is dit in eerste instantie de beste optie. Een aquaduct kruist het kanaal onzichtbaar en heeft dus geen effect op het historisch aangezicht van Middelharnis. Bovendien is er geen hinder voor passerende schepen.
Een aquaduct heeft ook nadelen. Allereerst de kosten: een aquaduct is al gauw vier keer duurder in aanleg dan een brug. Een nadeel is ook dat er geen aansluiting is met de wegen op beide oevers van het kanaal. Het aquaduct kan dus alleen maar het doorgaande verkeer bedienen en niet het plaatselijke verkeer in de kern. Tenslotte is ook het ruimtegebruik van een aquaduct aanzienlijk, op beide oevers moeten omvangrijke hellingbanen worden aangelegd met flinke impact op de waterhuishouding en het doorbreken van langzaam verkeersverbindingen.
De tweede variant die wij hebben bestudeerd is een uitvoering van de Randweg Oost met een brug over het kanaal. Grote voordelen van deze variant zijn de fijnmazige aansluiting op beide oevers van het kanaal en een beperkter grondgebruik op de noordoever van het kanaal. Uiteraard heeft een brug effect op de scheepvaart en mogelijk op het historisch karakter van de haven.
In vogelvlucht is goed te zien dat de brug een eind van de historische haven ligt (helemaal links boven op de perspectief). De brug wordt bovendien gescheiden van de historische kern door omvangrijke nieuwbouw op beide oevers.
Voor het soepel passeren van de pleziervaart met masten moet de brug beweegbaar worden. De hoge dijklichamen aan weerszijden maken het mogelijk om de brug ruim boven het water aan te leggen. Hierdoor kunnen de kades aan beide zijden ongelijkvloers kruisen. Ook kunnen kleinere schepen onder de brug door zonder dat hij open moet.
De brug hoeft dus alleen maar open als er grote schepen moeten passeren. Dankzij moderne hydraulische techniek kan de brug vlot geopend en gesloten worden zodat de hinder voor scheepvaart en autoverkeer beperkt blijft.
De brug is eigenlijk een verbinding tussen twee rotondes, hierdoor doet zich de bijzondere situatie voor dat de beide rijrichtingen uit verkeersveiligheidsoverwegingen een stukje uit elkaar liggen. Deze onderlinge afstand hebben wij doorgezet in het brugdek dat hiermee ook uit twee delen bestaat. Dat levert extra daglichttoetreding op in de onderdoorgang en geeft bij opening de brug een verrassend en origineel profiel. Het wordt dé brug van Middelharnis, een civiel kunstwerk om trots op te zijn.
